بررسی ارتباط استئوپروز و پریودنتیت در زنان بالای ۴۰ سال

مقدمه: استئوپروز و پریودنتیت از بیماری هایی است که با افزایش سن شیوع آنها افزایش می یابد و از دست رفتن استخوان یکی از ویژگی های مشترک این دو بیماری می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین تراکم معدنی استخوان و بیماری پریودنتیت در زنان بالای 40 سال است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی از بین زنان مراجعه کننده به مرکز دانسیتومتری کلینیک خاتم الانبیاء شهر یزد که به تشخیص پزشک متخصص متقاضی اندازه گیری تراکم معدنی استخوان (bmd) به منظور ارزیابی وجود بیماری استئوپروز بودند تعداد 333 نفر وارد مطالعه شدند. این افراد واجد شرایط سنی بودند و حداقل ده دندان داشته و تحت درمان دارویی جهت بیماری استئوپروز نبودند. این افراد بعد از انجام دانسیتومتری تحت انجام معاینات پریودنتال شامل clinical attachment probing depth(pd) و bop: bleeding on probing)) loss(cal),قرار گرفتند، سپس داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون anova و kruskal-wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در کل جمعیت مطالعه میانگین bop،pd و calدر افراد استئوپروتیک نسبت به افراد نرمال و استئوپنیک تفاوت معنی داری نشان داد اما بین افراد استئوپنیک و نرمال تفاوت معنی دار نبود. شاخص cal در زنان استئوپروتیک بعد از یائسگی تفاوت معنی داری نسبت به افراد نرمال داشت. نتیجه گیری: افراد استئوپروتیک درجات شدیدتری از پریودنتیت را نسبت به افراد نرمال و استئوپنیک نشان دادند اما افراد استئوپنیک و افراد با bmd نرمال تفاوت معنی داری در میانگین cal نداشتند که این امر می تواند پیشنهاد دهنده اهمیت تشخیص زودرس کاهش bmd قبل از تاثیر آن بر بافت های پریودنتال باشد.